Траін II

Траін II
Thráin II
Тытул	Кароль Народа Дурына
Раса	Гном
Пол	Мужчынскі
Месца пражывання	Эрэбор, Эрэд Луін
Гады жыцця	2644-2850 Т.Э.

Тра́ін II (англ.: Thráin II, 2644—2850 ТЭ) — у легендарыуме Дж. Р. Р. Толкіна гном, які быў сынам і спадчыннікам Трора, Караля Пад Гарой, і бацькам Торына Дубашчыта, Фрэрына і, адзінай згаданай па імі ў творах Толкіна жанчыны-гнома, Дыс. Упершыню згадваецца ў «Хобіце, або Туды і назад», а больш поўна яго гісторыя прыводзіцца ў «Няскончаных паданнях». Пасля смерці бацькі вандраваў і быў схоплены Некрамантам Дол-Гулдура, дзе ў яго быў адабраны апошні з Сямі Пярсцёнкаў.

Этымалогія

Траін — імя аднаго з гномаў у старанарвежскай паэме «Прароцтва вяшчунні». Яго імя азначае «настойлівы, упарты» і паходзіць ад дзеяслова «thra», які азначае «моцнае жаданне».

Біяграфія

Траін быў сынам Трора і бацькам Торына Дубашчыта. Належачы да клана Доўгабародых і быўшы прамым нашчадкам Дурына, ён стаў спадчыннікам апошняга Караля пад гарой і каралём народа Дурына (каралём Эрэбора ў выгнанні) пасля гібелі свайго бацькі, забітага ў Морыі.

Траін і яго клан беглі, калі дракон Смог апусціўся на Эрэбор і завалодаў каралеўствам. Траін узяў з сабой карту, на якой быў паказаны сакрэтны ўваход у Эрэбор. Неўзабаве пасля гэтага Трор перадаў адзіную каштоўнасць, якая засталася ў яго — свой Пярсцёнак улады — Траіну і адправіўся ў Морыю. Даведаўшыся пра смерці бацькі ад рук правадыра оркаў Азога, Траін адправіў пасланні ў каралеўствы шасці іншых Гномчыных Кланаў. Яны адгукнуліся на заклік, таму што Азог апаганіў цела Трора — абраза спадчынніка найстарэйшага з Прабацькоў закранула за жывое ўсіх гномаў. Гномы выйшлі пераможцамі з вайны гномаў і оркаў, але іх страты былі цяжкімі, асабліва ў бітве за Азанулбізар, дзе Азог быў абезгалоўлены. Пасля перамогі кульгавы Траін паспрабаваў увайсці ў Морыю, але Даін II Жалезнастоп спыніў яго, прарочачы, што нейкая іншая сіла павінна з’явіцца да таго, як род Дурына зможа вярнуцца ў Морыю. А пакуль на ім ляжыць Праклён Дурына.

Пасля Траін і Торынаў абгрунтаваліся ў горах Эрэд Луін, дзе яны пасяліліся ў старых гномчыных шахтах і сяк-так там існавалі. Траін усё яшчэ захоўваў адзін з Сямі Пярсцёнкаў, які перадаваўся з пакалення ў пакаленне па лініі Дурына, але яно не магло хутка зрабіць іх ізноў багатымі, паколькі капальні былі амаль вычарпаны.

З узростам ён стаў апантаны злосцю свайго кольца, і прага да золата захапіла яго сэрца. Ён пакінуў Торына ў Пустазем’і, вырашыўшы вярнуцца ў Эрэбор, але ён быў схоплены і пасаджаны ў вязніцу ў Дол-Гулдуры ў паўднёвай частцы Цемналесся. Там апошні з Пярсцёнкаў гномаў быў адабраны ў яго, а сам ён быў кінуты ў падзямелле паміраць.

Гандальф Шэры знайшоў Траіна падчас місіі ў Дол-Гулдур па раскрыцці асобы нейкага Некраманта, таямнічага Цёмнага Валадара, які пазней апынуўся Саўранам. За некалькі імгненняў да смерці Траін даў яму старую карту. Гандальф абяцаў даставіць яе сыну Траіна, але Траін, які быў ужо ў непрытомнасці ад болю, забыўся яго імя, так што Гандальф не разлічваў, што будзе ў стане выканаць гэта абяцанне. Траін неўзабаве памёр.

Пазней Гандальф сустрэў Торына каля Бры і зразумеў, што той і ёсць сын гнома, захопленага ў Дол-Гулдуры. Ён абяцаў Торыну дапамагчы ў Паходзе на Эрэбор і запрасіў хобіта па імі Більба Торбінс далучыцца да іх у якасці ўзломшчыка.

У экранізацыі Пітэра Джэксана

Траін з’яўляецца ў «Нечаканым падарожжы», разам з Торынам ён сустракае Смога ля галоўных варотаў, але дракон з лёгкасцю спраўляецца з гномамі і разбурае вароты. Пасля гэтага паранены Траін з Торынам і разам з іншымі гномамі бяжыць з Эрэбора. Траін таксама прыняў удзелы ў Бітве пры Азанулбізары, але ўжо паказанай у «Пустэчы Смога», пасля таго, як Азог забіў Трора і падняў яго галаву, Траін заклікаючы сына не ўступаць у бой з Азогам, а вырашае сам біцца з ім. Азог перамагае і Траіна, але калі збіраецца забіць таго, бачыць на яго пальцы адзін з сямі пярсцёнкаў гномаў і, адрэзаўшы Траіну палец з ім, бярэ таго ў палон. Пазней, калі Гандальф прыйшоў у Дол-Гулдур, Траін пад дзеяннем чараў напаў на таго, але пасля Гандальф сваімі чарамі вярнуў Траіну памяць. Траін, які пачаткаў усё ўспамінаць, затым распавядае пра ўсё Гандальфу, той у сваю чаргу распавядае пра Торына і пра яго паход да Эрэбора, ад чаго Траін прыходзіць у лютасць, кажучы, што Торыну нельга ўваходзіць у гару і, што дракон і Саўран заадно. Пасля гэтых слоў Гандальф і Траін бягуць з Дол-Гулдура, але іх сустракае Азог і нападае на Гандальфа. Ім удаецца збегчы ад яго і, калі яны амаль дабеглі да моста, перад імі з’явіўся Саўран. У апошнія імгненні Траін гаворыць Гандальфу, каб б той перадаў Торыну, што ён любіць яго, а пасля Саўран забірае яго.

Спасылкі

• Траін II. Вікіпалантыр (руск.)
• Сямейнае дрэва гномаў (складзена Гімлі)
• A History of Thrain(s) in The Hobbit by Steuard Jensen
• Tolkien Gateway
• Moria.ru Архівавана 4 сакавіка 2016.